The First Man By Albert Camus

“When the soul suffers too much, it develops a taste for misfortune.”
 

The First Man آخرین و ناتمام‌ترین اثر Albert Camus است؛ رمانی که پس از مرگ او در یک تصادف اتومبیل کشف شد و منتشر گردید. این کتاب نه‌تنها بازتابی از زندگی شخصی کامو در الجزایر است، بلکه نوعی جست‌وجوی فلسفی در باب ریشه‌ها، هویت، و مفهوم انسان بودن است. قهرمان داستان، Jacques Cormery، در جست‌وجوی پدرش که در جنگ جهانی اول کشته شده، به گذشته‌ی خود و دوران کودکی‌اش بازمی‌گردد. روایت، میان خاطرات کودکی در الجزایر و پرسش‌های وجودی در بزرگسالی در نوسان است — سفری درونی که مرز میان خودزندگی‌نامه و فلسفه را از میان برمی‌دارد. کامو در این اثر چهره‌ای انسانی‌تر و لطیف‌تر از همیشه دارد. برخلاف سردی اگزیستانسیالیستی آثار اولیه‌اش، در اینجا او با مهربانی و اندوه به گذشته می‌نگرد، و با قلمی روشن و شاعرانه، معنای تعلق، وطن، و انسان‌بودن را می‌کاود.

خواندن این کتاب به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟ 

اگر از رمان‌های فلسفی، خودکاوانه و شاعرانه مثل The Stranger یا Nausea لذت می‌بری، The First Man تجربه‌ای است که نمی‌توان نادیده گرفت. این کتاب نه تنها به اندیشه‌ی کامو عمق تازه‌ای می‌دهد، بلکه تصویر انسانی نویسنده‌ای را آشکار می‌کند که همواره میان ریشه‌های خاک و آزادی روح سرگردان بوده است. خواندن The First Man مثل قدم زدن در خاطره‌ای است که از آنِ تو نیست، اما به شکلی مرموز احساسش می‌کنی. اثری درباره‌ی کودکی، غربت، و تلاش برای معنا — آخرین صدای نویسنده‌ای که هنوز هم در دل تاریخ فلسفه و ادبیات طنین دارد.

Trigger Warnings: death, grief, existential themes, war trauma, loss